Wieś licząca zaledwie czterystu mieszkańców, wciśnięta między grunta Chochołowa i Podczerwonego. W Czarnym Dunajcu żartują, że gdy koniowianin rozciągnie harmonię, to wystaje ona poza wieś... Pierwsza wzmianka o Koniówce, lokowanej łącznie z Podczerwonem, pochodzi z roku 1605. Długo był to tylko przysiółek bez nazwy, powstały wokół uczęszczanej przeprawy przez Czarny Dunajec. Obszar dzierżawiony przez chłopów od sołtysów podczerwińskich zasłynął potem hodowlą koni i wołów - stąd nazwa.

Wspaniałe torfowisko wysokie Rudno w Koniówce płatami porasta kosodrzewina. Tutejsze pokłady torfu przez długi czas były eksploatowane. Na obszarze Koniówki, podobnie jak w Piekielniku, Załucznem i Odrowążu, występują też niewielkie złoża węgla brunatnego. Próg wodny i okolice mostu upodobali sobie wycieczkowicze szukający latem ochłody i wypoczynku. Obok drogi zachowała się wiekowa drewniana dzwonnica. Dzwon odzywał się na Anioł Pański, a w czasie burzy - jak głosił napis f ulga frangę - łamał pioruny.