To najludniejsza i kiedyś najbogatsza wieś Górnej Orawy, przez wieki jednak powiązana z Podhalem. Lokowana pod koniec XVI wieku. Węgierski kronikarz, który ponoć pierwszy opisywał te ziemie, zanotował nazwę Popielnik, z powodu złogów spalonego torfu. Torfowiska w tej okolicy płonęły bowiem często, a wgłębne pożary niezmiernie trudno było ugasić. Ze wzniesień nad Piekielnikiem wspaniale widać panoramę Tatr. W ludowych piosenkach słyną piekielnickie bory. Do niedawna istniało tu jeszcze kilka XIX-wiecznych kurnych chat z wyżką - obszernym strychem do przechowywania siana, wystającym nieco poza pion ściany domu. Do dziś uchowała się w środku wsi zaledwie jedna chata z wyżką, mocno zniszczona lecz jeszcze zamieszkała. Obecnie wyżki można spotkać tylko w stodołach.

Piekielnik był parafią już w XVIII wieku, lecz pierwszy drewniany kościół strawił pożar. W ołtarzu głównym i w ołtarzach bocznych nowego, murowanego kościoła z 1878 roku, stoi sześć barokowych posągów. Barokowe figury Ukrzyżowania z Matką Boską i św. Marią Magdaleną oraz św. Jakubem stoją także we wnękach murowanej piekielnickiej kapliczki. Na cmentarzu zachowały się ciekawe, XIX-wieczne kamienne nagrobki.

Mieszkańcy jeszcze rzadko przyjmują wczasowiczów do swoich domów, choć okolica ma wiele uroku, a stoki takie jak Luparnia czy Sewcowsko Sucho Dolina są wymarzone dla narciarzy.