Głównym gatunkiem lasotwórczym na terenie Podhala i Orawy jest świerk, zajmujący ok. 80% powierzchni leśnej, tworzący najczęściej zwarte jednogatunkowe drzewostany. Od wielu lat obserwuje się stałe obniżenie żywotności świerka. Jest to bardzo groźna sytuacja, powodująca eliminowanie tego gatunku z naszych lasów, co biorąc pod uwagę jego udział procentowy przyczynia się do rozpadu całych drzewostanów.

Niekorzystny wpływ na drzewostany świerkowe mają takie czynnik jak: silne wiatry i nadmierne opady śniegu - powodujące powstanie wywałów, złomów i śniegołomów, oraz okresowe susze i emisje przemysłowe. Powyższe czynniki powodują znaczne osłabienie drzewostanów świerkowych atakowanych następnie przez grzyb pasożytniczy opienkę miodową. Drzewa i drzewostany uszkodzone przez wiatr, śnieg, emisje przemysłowe, susze i choroby grzybowe w okresie wiosny i lata stwarzają korzystne warunki dla rozwoju korników. Korniki z kornikiem drukarzem na czele są najgroźniejszymi szkodnikami świerka mogącymi w przypadku masowych pojawów decydować o zamieraniu całych kompleksów leśnych.

Objawami zasiedlenia drzew świerkowych przez korniki są wiosną i latem wysypujące się wokół drzew brązowe trocinki, odbijanie kory przez dzięcioły oraz przebarwiające się na kolor szarożółty korony.
Pod korą zasiedlonych drzew znajdują się chodniki korników, w których żerują larwy, można tam także znaleźć dorosłe chrząszcze lub ich poczwarki.
Żer korników i ich larw pod korą świerków powoduje wysychanie pojedynczych drzew, a niekiedy grup drzew. W przypadku masowego występowania kornika dochodzi do zamierania większych powierzchni leśnych.
Każde przerzedzenie drzewostanów na skutek zamierania drzew powoduje wzrost szkód od wiatru i śniegu (wywały i złomy). Uszkodzone w ten sposób drzewa stanowią materiał dla dalszego rozwoju korników. Skutkiem tego może nastąpić rozpad całych drzewostanów.

Na terenie lasów Podhala i Orawy notowany jest w ostatnich latach wysoki stan liczebny populacji korników świerka.

Celem uniknięcia szkód powodowanych przez te owady należy przede wszystkim ścinać , korować i usuwać z lasu stojące i leżące drzewa zasiedlone. Ścinka tych drzew powinna być dokonana przed wylotem chrząszczy tzn. wtedy gdy pod korą znajdują się białe larwy lub poczwarki.
Po ścince drzewa zasiedlone należy okorować. W okresie od maja do września jest to najbardziej skuteczna metoda zapobiegania nadmiernej rozmnoży korników świerka.

Przypomina się, że zgodnie ustawą o lasach z dn. 28, IX. 1991r. zapobieganie, wykrywanie i zwalczanie nadmiernie pojawiających i rozprzestrzeniających się organizmów szkodliwych ( art.9 ust 1-pkt.2) jest jednym z podstawowych obowiązków właścicieli lasów.
W związku z powyższym prosi się właścicieli lasów o jak najszybszą wycinkę i korowanie drzew zasiedlonych. Korę i odpady pozrębowe należy spalić a pnie okorować. Prace te muszą być wykonane przez wszystkich właścicieli zagrożonych drzewostanów w celu uniknięcia przeniesienia się zagrożenia na sąsiednie kompleksy leśne.

Po wykonaniu powyższych czynności należy drewno zgłosić miejscowemu leśniczemu ds. LN do ocechowania.
W przypadku wątpliwości, co do zasiedlenia drzew przez korniki a także sposobów ich zwalczania, właściciele lasów powinni zgłosić się o pomoc w tym zakresie do miejscowego leśniczego ds. lasów niepaństwowych. Szczególną uwagę należy poświęcić drzewostanom w sąsiedztwie luk i przerzedzeń powstałych w trakcie częstych w ostatnich latach silnych wichur. Drzewostany te ze względu na osłabienie poprzez naderwanie systemów korzeniowych są szczególnie narażone na działanie szkodliwych organizmów leśnych.

Przerzedzone miejsca w drzewostanach oraz powstałe luki należy zgodnie z ustawą o lasach odnowić w ciągu 2 lat od ich powstania (art 13 ust. 1 pkt .2), najlepiej takimi gatunkami jak buk, jodła, jawor, modrzew, jesion - celem zwiększenia odporności lasu. Proponuje się również właścicielom lasów wykorzystanie tegorocznego urodzaju nasion i uporządkowanie powierzchni oraz przygotowanie jesienią gleby pod obsiew naturalny w miejscach luk i przerzedzeń. O pomoc we właściwym wyborze sposobów odnowienia lasu a także w ustaleniu najkorzystniejszego składu gatunkowego przyszłego drzewostanu należy zwrócić się do miejscowego leśniczego ds. LN.

Do wiadomości i z prośba o rozpropagowanie
1/. Małopolski Urząd Wojewódzki w Krakowie
Wydział Ochrony Środowiska.
2/. Starostwo Powiatowe w Nowym Targu. 
3/. Starostwo Powiatowe w Zakopanem. 4./. RDLP Kraków 5/. Burmistrzowie i Wójtowie miast i Gmin.